وحید شمسایی بدون سانسور از دلش گفت

مهاجرت؟ محاله! ایران خونمه، عشقمه

از درد مردم گفت؛ از فشار اقتصادی که مردهای زیادی رو شرمنده ی خانواده هاشون کرده
«یادش بخیر ده سال پیش… نه! یادش بخیر یه ماه پیش!»
«رفاه یعنی دستت جلوی کسی دراز نباشه…»
«کارخونه رفیقم از سه شیفت شده یک شیفت؛ حالا همینم تعدیل نیرو کرده… این خطرناکه!»

از روزهای سیاه ورشکستگی اش تا اوج قهرمانی
«جوری به صفر رسیدم که ۲۵ تومنی‌های قلکم رو خرج می‌کردم!»
او حالا ایستاده بر قله: سرمربی تیم ملی فوتسال و آقای گل جهان!

این فقط یه مصاحبه نیست… این فریاد یه مرده که هنوز به غیرت، عشق و مردمش باور داره