گیتی قاسمی: پدرم سه سال دست عراقی ها اسیر بود، وقتی آزاد شد نمی شناختیمش!

گیتی قاسمی، بازیگر توانمند و حرفه ای ایران، این شب ها در تئاتر لبخند تهران با نمایش «عاشقانه، عامدانه، قاتلانه» به کارگردانی ساناز بیان، روی صحنه می درخشد و نقش زنی را بازی می کند که اولین زن قاتل سریالی ایران بود. نقشی که بابت اجرای درخشانش، جایزه بهترین بازیگر زن تئاتر ایران را کسب کرد و حالا دوباره با اجرایش در کنار نسیم ادبی، رویا میرعلمی و آیه کیان پور تئاتربین های حرفه ای را میخکوب کرده است
او در پشت صحنه این نمایش، گفتگویی جذاب و متفاوت روبروی دوربین های پلاس انجام داد که شما را دعوت به دیدن آن می کنیم.

در اردوگاه آنقدر کتکش زده بودند که مدام از بینی اش خون می آمد و جُمجُمه ی سرش کاملا معلوم بود
شدت تغییر چهره اش آنقدر زیاد بود که موقع استقبال از اُسرا، گل را گردن یک نفر دیگر انداختیم
تا سال ها باورش نمی شد آزاد شده، به جای غذا، نون خُشک های سُفره رو می خورد
هر وقت به پدرم می گوییم اجازه بده از مزایای جانبازی ات استفاده کنیم، عصبانی می شود
هر وقت یک مسئول بی کفایت رو می بینم، دلم برای مادری می سوزد که بچه اش به جنگ رفت و هیچ وقت برنگشت
اغلب جنایت ها، دزدی ها و بزهکاری ها ریشه در اقتصاد، عُقده ها و کمبود آدم ها دارد
قسمت اول