آخر هفته این فیلم ها را ببینید/ بهترین فیلم های جدید را بشناسید
گزارش تی وی پلاس، هجدهمین فیلم مجموعه‌ی جیمز باند، یک تریلر اسپانیایی پرتنش و یک فیلم موزیکال آخرالزمانی، آثاری‌اند که در این آخر هفته به سراغ‌شان می‌رویم.
سه فیلمی که برای این شماره از سری مقاله‌های «آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟» انتخاب کرده‌ام، به رغم ظاهر کاملا متفاوت‌شان، روایت‌گر داستان‌هایی‌اند از تلاش برای بقا در شرایطی تهدیدآمیز که از سوی نیروهای قدرتمند بیرونی، تحمیل شده است. در اولی، با توطئه‌ای جهانی برای روشن کردن شعله‌ی جنگی بین‌المللی مواجه‌ایم که توسط یک غول رسانه‌ای طراحی شده است. در دومی، درگیری محلی میان بومیان و مهاجران در قلب طبیعت، به کشمکشی مرگبار تبدیل می‌شود. نهایتا در سومی، آخرین بازماندگان نوع بشر در پناهگاهی زیرزمینی، با ورود یک غریبه مجبورند با واقعیت‌های تلخ جهانی ویران‌شده، مواجه شوند. به ترتیب، درباره‌ی این سه فیلم صحبت کردم؛ فردا هرگز نمی‌میرد (Tomorrow Never Dies) به کارگردانی راجر اسپاتیسوود، جانوران (The Beasts) به کارگردانی رودریگو سوروگویِن و پایان (The End) به کارگردانی جاشوا اوپنهایمر.
فیلم Tomorrow Never Dies
فیلم فردا هرگز نمی‌میرد
کارگردان: راجر اسپاتیسوود
بازیگران: پیرس برازنان، میشل یو، جاناتان پرایس
سال اکران: ۱۹۹۷
خلاصه‌ی داستان: جیمز باند مامور می‌شود تا از وقوع یک جنگ جهانی میان بریتانیا و چین جلوگیری کند. پشت پرده‌ی این بحران، یک غول رسانه‌ای قرار دارد که قصد دارد با جعل اخبار و تحریک دو کشور، سود و قدرت خود را گسترش دهد. باند باید در زمانی محدود، این توطئه را کشف و خنثی کند.
در هفته‌ای که گذشت، مجموعه‌ی جیمز باند کارگردان تازه‌ی خود را شناخت و خیلی نمانده تا نام هفتمین بازیگری که نقش مامور مخفی بریتانیایی را بازی می‌کند هم به گوش‌مان برسد؛ پس چه زمانی بهتر برای تماشای یک فیلم جیمز باند؟!
فردا هرگز نمی‌میرد، هجدهمین فیلم مجموعه است و دومین حضور پیرس برازنان در نقش جیمز باند. ساخته‌ی راجر اسپاتیسوود را می‌توان یکی از پیش‌بینانه‌ترین فیلم‌های فرانچایز از منظر مضمون دانست. فیلم در انتهای دهه‌ی نود میلادی، تهدیدی را به تصویر می‌کشد که در دنیای امروز هم با آن سر و کار داریم؛ رسانه‌هایی که با دست‌کاری روایت‌ها، قصد دارند مسیر تاریخ را تغییر دهند. ویلن فیلم یعنی الیوت کارور با بازی اغراق‌آمیز جاناتان پرایس، همین قدرت نوظهور را نمایندگی می‌کند.
حضور میشل یو در نقش وای لن به عنوان همتای آسیایی باند، به فیلم ابعادی بین‌المللی می‌بخشد. از دیگر نکات جالب فیلم، حضور رابرت السویت به عنوان فیلم‌بردار است که بیشتر به همکاری‌هایی درخشان با پل توماس اندرسون می‌شناسیم‌اش. فردا هرگز نمی‌میرد، اگرچه هم‌زمان با غولی مانند تایتانیک (Titanic) اکران شد، عملکرد خوبی در باکس‌آفیس داشت و نهایتا، به رقم ۳۳۹ میلیون دلار فروش جهانی رسید.
فیلم The Beasts
فیلم جانوران
کارگردان: رودریگو سوروگوین
بازیگران: دنیس منوشه، مارینا فویس، لوئیس زاهرا
سال اکران: ۲۰۲۲
خلاصه‌ی داستان: زوجی فرانسوی به روستایی در شمال اسپانیا نقل مکان می‌کنند تا زندگی آرامی در دل طبیعت داشته باشند. اما حضور آن‌ها با مخالفت و خصومت تدریجی اهالی محل مواجه می‌شود؛ خصومتی که ریشه در اختلافات اقتصادی، فرهنگی و نهایتا شخصی دارد و به‌تدریج به خشونت منجر می‌شود.
جانوران رودریگو سوروگویِن، یکی از پرتنش‌ترین تریلرهای اروپایی سال‌های اخیر است. این فیلم که از ماجرای واقعی زوجی هلندی در روستای سانتوآیا در اسپانیا بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ الهام گرفته است، به مسئله‌ی بیگانه‌هراسی می‌پردازد. اثری تکان‌دهنده که با ظرافتی بی‌رحم، فروپاشی رابطه‌ی انسان با اجتماع را به تصویر می‌کشد. گویی هیچ نوعی از عقب‌نشینی مقابل واقعیت بیرونی، قرار نیست تهدید آن را به‌تمامی از بین ببرد. درون‌گرایی، نمی‌تواند راهکاری امن باشد در جهانی که هجوم می‌برد به خصوصی‌ترین پناه‌گاه انسان؛ خانه‌اش.
رودریگو سوروگوین در جانوران، با پرهیز از هیجان‌زدگی، تنشی عمیق و ضمنی خلق می‌کند؛ تنشی که زیر لایه‌های روزمرگی و سکوت جریان دارد و تنها گاه‌به‌گاه، در نگاه یا مکثی کوتاه فوران می‌کند. فیلم نه‌تنها درباره‌ی بیگانگی فرهنگی، بلکه درباره‌ی خشونتی است که آرام‌آرام انباشته می‌شود؛ خشونتی که از دل تفاوت، ترس و ناتوانی در هم‌زیستی برمی‌خیزد. بازی دنیس منوشه در نقش مرد محافظه‌کاری که رفته‌رفته به مرز فروپاشی روانی می‌رسد، دقیق و موثر است. جانوران فیلمی است که با لحنی سرد، پوسته‌ی مدنیت را کنار می‌زند و جانور خفته در دل انسان را آشکار می‌سازد.
فیلم The End
فیلم پایان
کارگردان: جاشوا اوپنهایمر
بازیگران: تیلدا سوینتن، مایکل شانون، جورج مک‌کی، موزس اینگرام
سال اکران: ۲۰۲۴
خلاصه‌ی داستان: چند دهه پس از فروپاشی زیست‌محیطی زمین، یک خانواده در پناهگاهی زیرزمینی اما مجلل محصور شده‌اند و تظاهر می‌کنند به عادی بودن شرایط. اما زمانی که دختری دم در خانه‌شان ظاهر می‌شود، خوش‌بینی کورکورانه‌ی خانواده شروع به فروپاشی می‌کند.
اگر از فیلم‌های موزیکال عادی خوش‌تان نمی‌آید، بد نیست از این‌یکی فاصله‌ی بیشتری بگیرید! چرا که پایان، نه‌تنها موزیکال است، بلکه بخشی از جذابیت‌های آثار سرخوش ژانر را هم ندارد! در حقیقت، این یکی از تاریک‌ترین فیلم‌های موزیکالی است که می‌توانید برای دیدن پیدا کنید؛ اثری که تماما داخل پناهگاهی غریب در آخرالزمانی ناآشنا می‌گذرد!
جاشوا اوپنهایمر که سال‌ها بر مستندسازی متمرکز بود، با این اثر اولین تجربه‌ی خود در سینمای داستانی را ارائه می‌دهد و نتیجه، نوآورانه است. پایان، با جسارتی قابل‌توجه، مرزهای ژانرها را درمی‌نوردد. فیلم، تیم بازیگری درجه‌یکی هم دارد. تیلدا سوینتن و مایکل شانون در نقش والدین خانواده، ترکیب پیچیده‌ای از خودفریبی و آسیب‌پذیری را نمایش می‌دهند؛ نمایندگان طبقه‌ی مرفه‌ای که در بحرانی زیست‌محیطی نقش اساسی داشته‌اند.
پایان، نوعی شوخ‌طبعی رمانتیک و چند نامبر احساس‌برانگیز دارد؛ به همراه طراحی صحنه‌ی چشم‌‌گیری که فضایی خفقان‌آور خلق می‌کند و زیبایی و خشونت را در هم می‌آمیزد. اوپنهایمر با این اثر تجربی، به نتیجه‌ای فرسنگ‌ها دور از کم‌نقص رسیده است؛ اما نمی‌شود جاه‌طلبی و خلاقیت او را ندید یا تحسین نکرد.
بدون دیدگاه