چرا برنامه زن روز این همه سر و صدا کرد؟ / جانشین عشق ابدی به میدان آمد!
مهناز افشار با اجرای مسابقه «زن روز» در حوزه مد و فشن دوباره به صدر خبرها برگشته است؛ برنامه‌ای که در استانبول فیلم‌برداری شده و با حضور داوران ایرانی تلاش می‌کند خلأ محتوایی این ژانر را برای مخاطب فارسی‌زبان پر کند، اما بیش از هر چیز با حواشی مجریان و استایل‌های پرزرق‌وبرقش سر زبان‌ها افتاده است.
برنامه تازه‌نفس «زن روز» از همان روزهای اول پخش، موجی از توجه و بحث را در فضای مجازی به راه انداخت. دلیل اصلی این توجه، حضور مهناز افشار به‌عنوان مجری مسابقه بود؛ چهره‌ای شناخته‌شده که پس از مدتی سکوت، این بار با یک پروژه متفاوت در حوزه مد و فشن بازگشت. این برنامه اولین مسابقه فارسی‌زبان در حوزه مد و استایل است که با حضور داوران ایرانی تولید شده؛ خلأیی که تا امروز تنها با نسخه‌های ترکی و حتی عربی پر می‌شد و ایرانی‌ها همواره مخاطب پر و پا قرص آن‌ها بودند.
از عشق ابدی تا زن روز؛ میراثی از ویلاهای استانبول
«زن روز» درست در همان لوکیشن‌هایی در استانبول فیلم‌برداری شده که پیش‌تر سریال و مسابقه «عشق ابدی» جنجال‌هایش را به فضای مجازی هدیه داده بود. حالا نوبت به نسخه ایرانی این فرمول رسیده؛ یک مسابقه پر زرق‌وبرق در ویلاهای مجلل با حضور مارال صفری، شیرین مقدم و پدرام علیزاده به‌عنوان داورانی که هر کدام برای شرکت‌کنندگان حکم چالش و محک جدی دارند.
همان‌طور که «عشق ابدی» توانست جایگاه خود را بین مخاطبان ایرانی پیدا کند، «زن روز» هم با برچسب غیررسمی «جانشین عشق ابدی» پا به میدان گذاشته و هوشمندانه از محبوبیت برنامه قبلی برای بازاریابی استفاده کرده است.
مهناز افشار و پرستو صالحی؛ دو چهره، دو مسیر
نقطه مشترک این دو مسابقه، حضور بازیگرانی است که روزی ستاره سینما و تلویزیون ایران بودند و حالا در قامت مجری جلوی دوربین می‌روند. پرستو صالحی با «عشق ابدی» و حالا مهناز افشار با «زن روز». همین انتخاب‌ها باعث شده حتی استایل و پوشش مجریان به سوژه داغ شبکه‌های اجتماعی تبدیل شود. برخی معتقدند جذابیت این برنامه‌ها کمتر در محتوای آموزشی مد و بیشتر در حواشی چهره‌های شناخته‌شده است.
محتوایی که خلأ را پر کرد یا تکراری دیگر؟
این مسابقه با ۱۰۰ قسمت برنامه‌ریزی شده و در همان اپیزودهای نخست توانسته سر زبان‌ها بیفتد. دلیل اصلی استقبال، عبور از محدودیت‌های داخلی و پخش روی پلتفرم‌هایی مثل یوتیوب است که بدون سانسور، مستقیم به دست مخاطب جهانی می‌رسد. همین موضوع، به‌خصوص برای نسل جوان، یک امتیاز مهم محسوب می‌شود.
با این حال، سؤال مهم اینجاست: آیا «زن روز» می‌تواند تنها با اتکا به حواشی و استایل‌ها، مخاطب را تا پایان ۱۰۰ قسمت همراه کند؟ یا این‌که پس از تب اولیه، سرنوشتش به سرنوشت بسیاری از برنامه‌های تقلیدی دچار می‌شود؟
مد و فشن؛ یک ژانر جهانی، یک بازار سودآور
پشت پرده تولید چنین برنامه‌هایی، نگاه کاملاً اقتصادی وجود دارد. تجربه «عشق ابدی» نشان داد یک مسابقه فارسی‌زبان می‌تواند از طریق تبلیغات یوتیوب به درآمد میلیون دلاری برسد. بنابراین «زن روز» هم نه فقط یک برنامه سرگرمی، که بخشی از یک سرمایه‌گذاری جدی روی ژانری است که در جهان طرفداران بی‌شماری دارد. مد و فشن همیشه در صدر موضوعات پرمخاطب است و «زن روز» تلاش کرده این خلأ محتوایی را برای مخاطب فارسی‌زبان پر کند.
ادامه مسیر یا پایان زودهنگام؟
«زن روز» بی‌تردید در همین مدت کوتاه توانسته توجه‌ها را جلب کند، اما آینده‌اش به یک پرسش کلیدی گره خورده:
آیا می‌تواند فراتر از حواشی مجریان و داوران، محتوایی ماندگار و ارزشمند ارائه دهد که مخاطب را به یادگیری و دنبال‌کردن ترغیب کند؟
یا این‌که قرار است یک سرگرمی پرزرق‌وبرق اما کوتاه‌مدت باشد که بیشتر به ویترین شباهت دارد تا مدرسه‌ای برای مد و استایل؟
بدون دیدگاه