وحید هاشمیان، آزمونی برای تفکر اروپایی در میدان مین فوتبال ایران
وحید هاشمیان در اولین تجربه سرمربیگری خود آزمونی بزرگ را پیش رو دارد.
در روزگاری که سکوهای پرهیاهوی لیگ ایران بیشتر از هر زمان دیگری به التهاب و حاشیه آلوده‌اند، نام وحید هاشمیان مثل نسیمی خنک از سمت اروپا می‌وزد. مردی که روزگاری در بازگشت از اروپا پیراهن سرخ را برای خداحافظی از فوتبال انتخاب کرد و حالا در قامت سرمربی، دوباره این لباس را بر تن کرده است. او حالا آمده تا پرسپولیس را در فصل بیست و پنجم لیگ برتر هدایت کند؛ با ذهنی که در مکتب فوتبال آلمان تربیت شده و نگاهی که تا بوندس‌لیگا وسعت دارد.
سال‌ها حضور در بایرن، هامبورگ و بوخوم، شرکت در کلاس‌های پرولایسنس یوفا، مطالعه نزدیک از پپ گواردیولا و تجربه مربیگری در تیم ملی ایران، همه این‌ها از هاشمیان چهره‌ای ساخته که شاید مستعد تبدیل شدن به یک چهره مربیگری بی نقص باشد. او بی‌تردید یکی از مدرن‌ترین مربیان حال حاضر فوتبال ایران است؛ اما آیا این برای موفقیت در پرسپولیس کافی‌ست؟
پرسپولیس نه بایرن است، نه تیم ملی آلمان؛ این‌جا لیگ ایران است، جایی که تاکتیک گاهی در برابر حواشی رنگ می‌بازد و جنجال‌ها بیشتر از گل‌ها، در سرخط خبرها می‌نشینند. و حالا سوال بزرگ اینجاست: آیا ذهن اروپایی هاشمیان می‌تواند از پس هیاهوی این لیگ پر از حاشیه بربیاید؟
از یک سو، باید اعتراف کرد که هاشمیان تجربه سرمربیگری در سطح باشگاهی ندارد. تمام کارنامه او به دستیاری در تیم ملی و فعالیت در تیم‌های پایه و پروژه‌های فنی محدود می‌شود. بنابراین، پرسپولیسِ ۱۴۰۴ برای هاشمیان نه فقط یک شغل، بلکه یک امتحان بزرگ است؛ آزمونی برای اثبات اینکه سرمایه‌گذاری روی مربیان جوان می‌تواند جواب بدهد. انتخابی که بیشتر از «اطمینان فنی»، نشانه‌ای‌ست از اعتماد باشگاه به سرمایه انسانی بومی و تفکر بلندمدت.
اما چالش دوم، شاید پیچیده‌تر باشد. وحید هاشمیان همواره چهره‌ای جنتلمن، باوقار و به‌دور از حاشیه بوده است. این منش قابل احترام است، اما در پرسپولیس، جایی که مدیریت بحران، مهارت اول هر سرمربی است باید دید آیا می‌تواند در مقابل موج‌هایی که از بیرون و حتی گاه از درون تیم به‌سویش می‌آید، ایستادگی کند یا نه.
بازیکنان پرسپولیس هم وارد فضای تازه‌ای می‌شوند. آن‌ها حالا با مربی‌ای طرف‌اند که احتمالا نه فریادهای عصبی دارد، نه شعارهای نمایشی؛ بلکه با روشی خونسرد، علمی و متفاوت، تیم را پیش می‌برد. این تغییر ممکن است نتیجه‌ای شگفت‌انگیز به‌دنبال داشته باشد و شاید هم نه!
فصل پیش‌رو برای پرسپولیس، فصلی پر از ابهام و کنجکاوی خواهد بود. تیمی که با ۶ خرید تازه و تمدیدهای مهم به‌دنبال بازسازی خودش است، حالا چشم به روی نیمکتی دوخته که روی آن مردی با چشمان آرام اما ذهنی پرتلاطم نشسته. مردی که شاید با همان ذهن منظم آلمانی‌اش، فوتبال ایران را دوباره غافلگیر کند. چه کسی می‌داند؟ شاید روزی برسد که از همین تیرماه ۱۴۰۴، به‌عنوان نقطه‌ی تولد یک «مکتب مربیگری متفاوت» در فوتبال ایران یاد شود؛ اگر، و فقط اگر، وحید هاشمیان بتواند قلب سرخ‌ها و میادین بزرگ را با تفکر فوتبال اروپایی‌اش فتح کند.
بدون دیدگاه