سیر تا پیاز زندگی شخصی سمیرا حسن پور و همسرش سامان سالور

به گزارش پلاس ، سمیرا حسن پور متولد ۱۶ آذر ۱۳۶۳ در تهران، بازیگر است.

تفریحات لاکچری و خوشگذرانی سارا و نیکا پایتخت در سوئد + عکس

فارغ التحصیل لیسانس رشته نمایش از دانشگاه آزاد واحد اراک است که علاقه زیادی به نقاشی دارد و پیگیر موسیقی و نوازندگی پیانو هم می باشد.

خانواده

در خانواده پنج نفره بزرگ شده است، پدرش تورک زبان «مجسمه ساز» و مادرش «خانه دار» است و دو برادر دارد که یکی مهندس عمران و دیگری مهندس برق است.

از علاقه تا تئاتر

علاقه اش به هنر از دبیرستان شروع شد اما بصورت حرفه ای با تئاتر دانشکده و با تشویق استادش «بهرام بیضایی» و حضور در کلاس های بازیگری، ادامه داد.

اولین بار سال ۱۳۸۵ با نمایش «مجلس شبیه» به کارگردانی بهرام بیضایی بروی صحنه رفت.

جلوی دوربین

سال ۱۳۸۸ در ۲۵ سالگی با سریال «چاردیواری» کنار سعید آقاخانی و امیر جعفری وارد قابل تلویزیون شد سپس همین سال در سریال «دلنوازان» بازی کرد.

با این حال اولین بار با نقش گلرخ سریال «پایتخت ۱» در نوروز ۱۳۹۰ شناخته تر شد.

ورود به سینما

در سال ۱۳۹۲ وقتی ۲۹ ساله بود اولین تجربه سینمایی او با فیلم «تمشک» به کارگردانی، نویسندگی و تهیه کنندگی سامان سالور شروع شد.

ازدواج 

سمیرا حسن پور بعد از بازی در فیلم «تمشک» با سامان سالور (کارگردان) وارد رابطه شد و در نهایت این دو در سال ۱۳۹۵ با هم ازدواج کردند.

سامان سالور متولد مرداد ۱۳۵۵ در بروجرد، فارغ التحصیل لیسانس کارگردانی از دانشگاه سوره می باشد که نخستین فیلم او «ساکنین سرزمین سکوت» سال ۱۳۸۲ بود.

ورزش و مدال قهرمانی

از همان دوران کودکی به ورزش علاقمند بودم، استعدادم در این حوزه باعث شد همیشه ورزش کنم و در حال حاضر پینگ پنگ، والیبال، ایروبیک و شنا می پردازم.

در مقطعی به شکل حرفه ای به رشته دو می پرداختم و مدال هم گرفتم و الان هم عضو تیم والیبال زنان هنرمند هستم.

فیلم سینمایی

● تمشک – ۱۳۹۲

● سایه‌ های موازی – ۱۳۹۳

● آن‌ ها – ۱۳۹۵

● عاشقت شدم – ۱۳۹۵

● کلوپ همسران – ۱۳۹۷

● سه کام حبس – ۱۳۹۸

● لب خط – ۱۳۹۹

● نمور – ۱۴۰۰

مجموعه تلویزیونی

● دلنوازان – ۱۳۸۸

● چاردیواری – ۱۳۸۸

● پایتخت ۱ – ۱۳۹۰

● شاید برای شما هم اتفاق بیفتد – ۱۳۹۰

● هفت‌ سین – ۱۳۹۱

● دلدادگان – ۱۳۹۶

● بی‌ همگان – ۱۴۰۱

شبکه خانگی

● سودا – ۱۴۰۰

● جیران – ۱۴۰۰

● شب های مافیا – ۱۳۹۹