بختیار رحمانی: به زور شماره هفت استقلال را به من دادند!

وقتی صحبت از خریدهای جنجالی اما نه چندان موفق در فوتبال ایران می‌شود، بدون شک بختیار رحمانی جزو اولین نام هایی است که به ذهن فوتبال دوستان خطور می‌کند.

هومن حاجی عبداللهی: شوخی با شفیعی‌جم دردسر شد

ستاره کرمانشاهی سال های نه چندان دور فوتبال ایران که جوان ترین گلزن تاریخ فولاد در لیگ برتر با ۱۷ سال سن و همچنین جوان ترین کاپیتان تاریخ لیگ برتر با ۲۰ سال سن به حساب می‌آید.

بازیکنی که در ۲۱ سالگی تجربه شیرین قهرمانی در لیگ برتر با پیراهن فولاد را داشت و سپس در تراکتور مسیر درخشان خود را ادامه داد تا در تابستان ۱۳۹۵ راهی استقلال شود.

جایی که اوضاع برای او خوب پیش نرفت و در نهایت به جدایی سریع‌السیر رحمانی از جمع شاگردان علیرضا منصوریان منتهی شد. حالا ۹ سال از آن روزها گذشته و بختیار چند روز پیش با امضای قراردادی یک ساله رسما به باشگاه روت وایس ویتلیش در سطح ششم فوتبال آلمان پیوست تا به غیبت یک ساله خود از مستطیل سبز پایان دهد.

اگرچه بختیار باشگاهی غیرمنتظره را برای بازگشت دوباره به فوتبال انتخاب کرده اما خودش نظر متفاوتی دارد و در این خصوص می‌گوید:” خب من با توجه به شرایطی که داشتم و اینکه از سوئد به آلمان آمدیم، یک سال درگیر کارهای اقامتی بودم و نتوانستم با تیمی قرارداد ببندم. اگرچه تمرینات انفرادی را دنبال می‌کردم اما متاسفانه وقتی همسرم دچار مشکل تومور مغزی شد و از آنجایی که مهم ترین چیز برای من خانواده است، همه این‌ها دلایلی بود که باعث شد یک سال از فوتبال دور باشم.

خداراشکر اکنون شرایط کمی نرمال شده و توانستم با باشگاه جدید که تیم بسیار خوبی دارد به توافق برسم. راستش را بخواهید در مقطع فعلی تمرکز من تنها معطوف به فوتبال نیست. می‌توانستم به تیم های بهتری بروم اما حقیقتا پلن های دیگری در سر دارم. در خصوص انتخاب تیم، همیشه دوست دارم جایی باشم که انرژی مثبت را در آنجا احساس کنم.

حالا در مجموعه ای هستم که رئیس و رؤسای آن همزبان خودم و آدم های بسیار خوبی هستند که در پی موفق هستند. می‌دانستم خیلی صحبت ها می‌شود که چرا من به چنین تیمی رفتم اما مهم این است که من پلن هایی برای خودم دارم و از تصمیمی که گرفتم خوشحال هستم. همانطور که گفتم مسئله من اکنون تنها فوتبال بازی کردن نیست.

من ۲ ماهی می‌شود با این تیم هستم و تلاش کردم در این مدت بتوانم با تمرینات بدنسازی و بازهای دوستانه به روال گذشته و شرایط فوتبالی برگردم. به همین دلیل بود که این تیم را فعلا انتخاب کردم برای یکسری برنامه هایی که باید انجام بدم و برای به دست آوردن یک سری مدارک که به آن‌ها نیاز دارم و خیلی چیزها هست که دوست ندارم بازش کنم. انشالله اتفاقات خیلی خوبی برایم در هفته های آتی خواهد افتاد.”

بختیار رحمانی نام خودش را با فولاد در فوتبال ایران برسرزبان‌ها انداخت و خاطرات شنیدنی بسیاری از دوران طلایی حضورش در اهواز دارد. همین خاطرات خوش موجب آن شده که هنوز پیگیر وضعیت فولاد باشد. وی در خصوص شرایط فعلی تیم سابقش گفت:” تا قبل از اینکه اقا یحیی سرمربی فولاد شود، همواره جزو منتقدان شرایط این تیم بودم. با توجه به لطفی که همیشه مردم خوزستان به من دارند، اهواز همیشه در قلب من جای دارد. یکی از اهداف بزرگی که در سر دارم نیز این است که یک روز دوباره پیراهن فولاد را به تن کنم.

متاسفانه در سال های اخیر افرادی به فولاد آمدند که تنها به دنبال سود و منفعت خود بودند و هیچ کمکی به باشگاه نکردند. با این حال اکنون خوشحالم که فولاد دوباره به روزهای خوب برگشته است.

هرچند احساس می‌کنم در پنجره نقل و انتقالات فعلی عملکرد چندان خوبی نداشتند و احساس خوبی به آینده این تیم ندارم. امیدوارم با جذب چند بازیکن جدید در ادامه راه، با شرایط بهتری وارد فصل آینده رقابت‌ها شوند. اینکه آقا یحیی چند ماه پیش با مدیریت وقت فولاد دچار مشکل بودند اما اکنون گله‌ای از عدم جذب بازیکن ندارند کمی برایم عجیب است اما امیدوارم فولاد روند رو به رشد خود را ادامه دهد. دلتنگ همه هواداران فولاد هستم و امیدوارم روزی دوباره با این پیراهن ارزشمند به میدان بروم.”

اما فولاد تنها تیم قرمز پوشی نبود که رحمانی با آن درخشان ظاهر شد. چرا که او برای گذراندن دوران سربازی در فصل ۹۵-۱۳۹۴ راهی تراکتور شد و یک فصل فوق‌العاده را در تبریز سپری کرد. وی در مورد آن روزها گفت:” خب با وجود تمام مشکلاتی مانند بحث نظام وظیفه و مصدومیتی که داشتم، تصمیم گرفتم به تراکتور بروم و خداراشکر بعد از اضافه شدن آقای قلعه نویی شرایط خوبی را تجربه کردیم.

جا دارد این را بگویم که هیچ وقت با تصمیم خودم از فولاد جدا نشدم چون آن زمان پیشنهادات خیلی بهتری داشتم اما خب شرایط طوری رقم خورد که یک فصل را در تراکتور سپری کردم. بعد از تراکتور، افرادی در فولاد بودند که خیلی اذیتم کردند و باعث شدند تصمیماتی بگیرم که تا حد زیادی من را عقب انداخت.

راجع به تراکتور بخواهم بگویم، اوایل واقعا اذیت شدم زیرا به ناحق تحت فشار قرار گرفتم اما با همه وجودم برای این تیم بازی کردم. شرایط حرفه‌ای ایجاب کرد که در پایان آن فصل جدا شوم. از هواداران عزیز تراکتور ممنونم که آن روزها از من حمایت کردند و بابت قهرمانی شیرین این تیم در لیگ برتر به آنها تبریک می‌گویم. تراکتور و مردم تبریز بسیار خوب هستند و همیشه مشتاق این بودم که آنها را در استادیوم ببینم.

قهرمانی فصل گذشته کاملا برازنده تیم خوب تراکتور و البته دراگان اسکوچیچ بود. اسکوچیچ در فولاد نیز نتایج خوبی گرفت و همانند تیم خوب تراکتور، جزو تاپ ترین های لیگ برتر ایران به حساب می‌آید.”

و اما انتقال به استقلال در تابستان ۱۳۹۵ با سروصدای فراوان که دوران حرفه‌ای بختیار رحمانی را کاملا تحت‌الشعاع قرار داد. چه شد که اوضاع برای او آن‌طور پیش رفت؟

“این اتفاق شیرینی در زندگی من بود ولی متاسفانه جوری که می‌خواستم پیش نرفت و کمی هم در حقم کم لطفی شد. هرچند خودم هم مقصر بودم اما کم لطفی‌ها این بود که همیشه همه چیز سر من خراب می‌شد. بعضی افراد باعث شدند در استقلال با شماره پیراهنی بازی کنم که خودم هرگز در زندگی علاقه‌ای به آن نداشتم و به خاطر یک سری مسائل، آنها به زور این کار را کردند.

اگرچه این مسائل آنچنان روی من تاثیر گذار نبود اما تیمی که داشتیم هم هماهنگ نبود و متاسفانه هرکاری می‌کردیم نتیجه دلخواه هواداران رقم نمی‌خورد و در نهایت مشکلات زیاد منجر به جدایی من در نیم فصل شد.

با این حال رفتنم به استقلال اتفاق شیرینی بود و هواداران همیشه به من لطف داشتند. هر بازیکنی آرزو دارد در استقلال بازی کند. همیشه ناراحت و دلتنگ بودم اما اینطور نبوده که خودم را سرزنش کنم که چرا جدا شدم. زیرا در آن مقطع شرایط اصلا طوری نبود که بتوانم با آن دوستان در استقلال کار کنم.

نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم اما میتوانید از خود علی آقا سوال کنید و آنالیز بازی های من را ببینید. قبول دارم وقتی در شرایط سخت قرار میگیری کمی دچار افت میشوی اما واقعا در خیلی از مسابقات عملکرد خوبی داشتم اما نتیجه لازم را نمی‌گرفتیم. حتی خود علی آقا به من می‌گفت برای تو ناراحتم. به هرحال وقتی تیم نتیجه نمی‌گیرد عملکرد همه بازیکنان زیر سوال می‌رود. چه می‌شود گفت؟ بدشانس هم بودم چرا که خیلی موقعیت های خوبی برای مهاجمان می‌ساختم اما متاسفانه توپ ها گل نمی‌شد و مهاجمان عزیزمان گلزن نبودند که البته آن هم به خاطر شرایط بغرنج تیم بود. به هرحال شرایط آنطور پیش رفت و دیگر کاری نمی‌شود کرد. با این وجود اگر زمان هزار بار دیگر هم به عقب برگردد بازهم استقلال را انتخاب می‌کردم. خیلی هم از این تصمیم خوشحال بودم اما خب شرایط آنگونه پیش رفت.

این را هم بگویم که شرایط فعلی استقلال و عملکرد مدیران واقعا خجالت آور است. مدیران مقصر اصلی ناکامی فصل قبل تیم بودند و باعث شدند بازیکنان به قدری تحت فشار قرار بگیرند که حتی از دادن پاس های ساده عاجز بمانند. امیدوارم این تیم دوست داشتنی با مدیران لایق به روزهای اوج برگردد‌.”

بعد از ترک استقلال، رحمانی دوباره به باشگاه محبوبش فولاد بازگشت اما مجددا اهواز را ترک کرد و بعد از آن پیراهن باشگاه های زیادی را به تن کرد. موضوعی که خودش می‌گوید از آن متنفر بود اما شرایط را برایش اینطور رقم زدند‌. بختیار درمورد این موضوع گفت:” من از تیم عوض کردن های متوالی متنفر بودم. با احترام به تمام تیم هایی که جزو بهترین های ایران بودند و پیراهن شان را به تن کردم. بعد از استقلال که به فولاد آمدم، متاسفانه مدیران فولاد هرکاری کردند که من از این تیم جدا شوم و این را گردن من بیندازند.

برای اثبات این ادعا هم شاهد و هم وویس دارم. خودشان هم بعد از چند وقت از من معذرت خواهی کردند. اما همان افراد مسیر زندگی من را تغییر دادند. ذاتا آدم خوش قلبی هستم و آن ها را بخشیدم اما باعث شدند من مدام در حال تغییر تیم باشم و متاسفانه در فوتبال ایران اینطور است که یک سری افراد مسیر زندگی شما را تغییر می‌دهند.

قبل از اینکه به فولاد برگردم، سپاهان سه برابر بیشتر به من پیشنهاد داد اما تصمیم گرفتم برگردم به اهواز و خیلی هم عملکرد خوبی داشتم. به هرحال افرادی که آن زمان راس کار بودند دوست نداشتند یکی مثل من در فولاد باشد که هواداران دوستش دارند. ترس این را داشتند که بختیار کنترل سکو ها را در اختیار بگیرد اما من اصلا چنین آدمی نبودم. متاسفانه همه آن هایی که سال ۱۳۹۶ باعث جدایی من از فولاد شدند را اکنون در کوچه خودشان هم راه نمی‌دهند چه برسد به اینکه دوباره مدیرعامل تیمی شوند. من واقعا دلسوز فولاد بودم اما نگذاشتند در این تیم بمانم.”

بختیار رحمانی جزو اولین افرادی بود که موضع تندی نسبت به سرمربیگری جواد نکونام در استقلال گرفت و با انتشار یک استوری، شدیدا از بازگشت نکونام به استقلال در تابستان ۱۴۰۲ انتقاد کرد. وی درخصوص این موضوع گفت:” من بعد از آن استوری تا امروز در مورد این قضیه صحبت نکردم. اینکه من از افرادی مثل آقا جواد و علی آقا منصوریان انتقاد می‌کنم، به این خاطر نیست که آنها از لحاظ فنی مشکل داشته باشند. واقعا از لحاظ فنی به هردوی شان اعتقاد دارم. الان که می‌بینم علی آقا تیم ندارد واقعا ناراحتم. مسئله اصلی من این بود که این دوستان با مسائل بیرونی خیلی در ارتباط بودند و همین موضوع به‌شان ضربه می‌زند. خود من اگر باج می‌دادم سال های سال در فوتبال ایران بازی می‌کردم.

همین الان هم تعریف از خود نباشد، از خیلی از هافبک های لیگ برتر بهتر هستم. متاسفانه با کمک یک سری رسانه ها، قیمت بازیکن دو میلیاردی به سی چهل میلیارد رسیده است. البته نوش جانشان زیر بازیکنان از قشر ضعیف جامعه هستند و زحمت می‌کشند.

در رابطه با آقا جواد گفتم که مسائل بیرونی به او لطمه می‌زند و همین هم شد و متاسفانه بعد از ترک استقلال دیگر تیم ندارد. آن زمان هم که آقای منصوریان به فولاد آمد مخالف بودم زیرا جو هواداری را می‌دیدم اما متاسفانه ایشان گوش ندادند. الان شرایط طوری شده که هرکس می‌آید از یک جایی نامه می‌گیرد و سرمربی یک تیم می‌شود که متاسفانه اصلا خوب نیست‌.

بازهم می‌گویم از لحاظ فنی هردوی آنها را قبول دارم اما در رابطه با آقا جواد که خیلی دوستش دارم و کاپیتان من در تیم ملی بوده، واقعا باید از مسائل بیرونی فاصله بگیرند. آدم های بزرگی هستند، بار فنی خوبی دارند و اصلا نیاز به مسائل بیرونی همچون ارتباط با لیدر ها و برخی رسانه ها ندارند.

شما وقتی یک کار خوب می‌کنید، باید از آن لذت ببرید. مثل فرهاد مجیدی که آمد جنگید و تیم را به آن شکل قهرمان کرد و همه لذت بردند. چرا من از آقا فرهاد انتقاد نمی‌کردم؟ امیدوارم آقا جواد و علی آقا منصوریان هرچه سریع تر به فوتبال برگردند و البته برخی مسائل را کنار بگذارند.

ضمن آنکه باید بگویم ترک فولاد پیش از بازی با الهلال از سوی آقا جواد بسیار زننده بود و اصلا باورکردنی نبود. یک چیز مهم را بگویم، حتی بزرگترین سرمربی دنیا هم حق این را ندارد که وقتی جایی می‌رود برای خودش مدیرعامل تعیین کند یا کنترل تمام امور را دست بگیرند. متاسفانه مدیران ما درک نمی‌کنند که به سرمربی تیم نباید اینقدر بها داده شود. مربی‌ای سراغ دارم که هرجا می‌رود مدیر دلخواهش را به آنجا می‌برد. این چیزها واقعا زننده است. آقای نکونام از فولاد رفت اما لیدرها بعد از چهار هفته با بیانیه و فشار او را برمی‌گردانند. من این چیزها را دیده بودم که انتقاد می‌کردم. امیدوارم این چیزها را کنار بگذراند و با همان توانایی فنی به موفقیت برسند. هرچند آن زمان هواداران استقلال از من ناراحت شدند و انتقاد کردند اما بعد از چند وقت همان ها به من پیام دادند و گفتند تمام حرف هایت درست بود‌. اما دیگر فایده ای نداشت.”

جالب آنکه بختیار می‌گوید سه سال قبل از پیوستن به استقلال، در آستانه حضور در پرسپولیس بود اما یک اتفاق عجیب مانع از رقم خوردن این انتقال شد. بخوانید از زبان خودش:” سال ۹۲ بود که به دلیل ایجاد برخی مشکلات در فولاد تصمیم به ترک این تیم گرفتم. از طرف برخی دوستان به دفتر آقای رویانیان رفتیم. حرف های لازم را زدیم و یک قرارداد داخلی امضا کردیم. اما دقیقا فردای آن روز بود که از تهران به اهواز رسیدم و وقتی تلویزیون را روشن کردم، شبکه خبر اعلام کرد محمد رویانیان از پرسپولیس برکنار شد و من هم همان لحظه قرارداد را پاره کردم. واقعا موضوع خنده داری بود.!”

با وجود آنکه رحمانی در هفت سال اخیر فوتبالش را خارج از ایران دنبال کرده اما همچنان دوست دارد دوباره در لیگ برتر به میدان برود. وی در خصوص این موضوع گفت:” چرا که نه! آرزو دارم روزی برگردم و سال های پایانی فوتبالم را در فولاد سپری کنم. خیلی دلتنگم و آرزوی قلبی من این است که دوباره برگردم و برای هواداران فولاد بازی کنم.

اما این موضوع مهم را نیز باید حتما ذکر کنم که در یک سال اخیر که واقعا شرایط سختی داشتم، دوستان خوبم کنارم بودند. باید از مهدی رحمتی تشکر کنم که همه جوره کمکم کرد. همچنین از سعید آذری که در روزهای سخت از من حمایت کردند. از احمد آل نعمه عزیز هم تشکر می‌کنم و بابت درگذشت پدرش به او تسلیت می‌گویم. ضمن آنکه دوست عزیزم گابریل محققی نیز در آلمان بسیار کمک حال من بود. امیدوارم خیلی زود دوباره برگردم و محبت این عزیزان را جبران کنم. با آرزوی سربلندی برای تمام مردم کشور عزیزم، ایران.”